"Dbam o włosy a one wcale nie wyglądają lepiej..."

źrodło

Zapuszczanie włosów, w szczególności cienkich to bardzo długi i trudny proces. Włosy mimo pielęgnacji nie zawsze wyglądają tak jakbyśmy sobie tego życzyły. Wkładamy w nie wiele pracy, a one i tak nie wyglądają dobrze. Czasami mamy wrażenie, że nawet gorzej niż przed rozpoczęciem pielęgnacji. Znacie to? Bo ja tak.

Czytelniczka Karolina ma również taki problem i napisała w jednym z komentarzy tak:


"Martusiu a ja się Ciebie chciałam zapytać o jeszcze jedną rzecz. Czy jak na początku zaczynałaś to miałaś takie okresy załamki? Że się starasz, siedzisz, czytasz, kupujesz nowe rzeczy, codziennie robisz coś z tymi włosami i nic? Przyznam że przez lato byłam nawet zadowolona, ale moje włosy w lato zawsze są najlepsze, mniej się wywijają, ładniej układają. Przez jakiś czas tak było, teraz kiedy zaczęła się jesień to wszystko nagle się zmieniło. Włosy zaczęły się wywijać, puszyć obojętnie czy idę spać w koczku czy nie, czy umyję je rano - zawsze się puszą. Czasami mam po prostu przez chwilę myśl, żeby rzucić to wszystko bo to nie działa i pobiegnąć do sklepu po jakiś szampon, odżywkę silikonową i sięgnąć po prostownicę. No bo co mi daje to, że efekt jest w dotyku, ale go nie widać :(. Pierwszy raz mam taki okres i już pogubiłam się w tym co mam robić."

Nie ukrywam, że ten komentarz mnie bardzo poruszył. Postanowiłam odpowiedzieć tutaj, bo myślę, że takie "załamki" przeżywa niejedna z Was.

Martusia i jej załamki

Oczywiście, że sama przeżywałam wiele chwil słabości i smutku w związku z kondycją moich włosów. Nawet teraz mimo prowadzenia bloga i opcjonalnego zadowolenia z włosów, zdarzają mi się takie momenty.

Opowiem Wam o jednym, wielkim kryzysie, który bardzo zapadł mi w pamięć. Pielęgnację pełną parą rozpoczęłam w lutym 2013 roku. Podcięłam włosy i poprawa była, z czego się bardzo cieszyłam, jednak włosy dalej były przerzedzone i na niepogodę robiły się szorstkie, suche i wyglądałam brzydko, niestety.

W czerwcu zeszłego roku, a więc ok. 4 miesiące od rozpoczęcia pielęgnacji, moja dobra koleżanka wychodziła za mąż. Byłam bardzo zadowolona z wyglądu moich włosów w dniu jej ślubu. Niestety z braku wystarczającej wiedzy, nie utrwaliłam niczym fryzury. Po prostu wymyłam włosy i nałożyłam jakąś odżywkę. Tego dnia była upalna pogoda, grubo ponad 30 stopni i już po wyjściu z domu moje włosy lekko się odkształciły. Słoneczna, upalna pogoda zamieniła się w granatowe niebo i deszcz. Już w Kościele miałam niezłego puszka na głowie. Problem pogłębił się na weselu, gdzie było gorąco, a w tańcu spociła mi się skóra głowy. Włosy oklapły, zbiły się w strąki i czułam się bardzo niekomfortowo. Starałam się o tym nie myśleć i po prostu dobrze się bawić. Udało mi się to, bo wesele było świetne.

Niestety po obejrzeniu zdjęć, zdołowałam się totalnie, ponieważ fryzura była gorsza niż wydawało mi się na weselu.  Na kilku zdjęciach widnieję z nieestetycznie przyklejonymi do skóry głowy włosami (w dodatku złapałam welon).

Tak, wtedy byłam konkretnie załamana. Po kilku dniach, gdy największe negatywne emocje opadły, a ja wygrzebałam się z dołka "mam beznadziejne włosy", wzięłam się do roboty. Po prostu byłam tak na siebie zła, że nie ogarnęłam moich włosów dostatecznie na tak wielkie wyjście, że zaczęłam jeszcze mocniej czytać, dbać, jeszcze raz czytać i dbać.

Pierwszą bardzo dużą poprawę zauważyłam dopiero ok. 8 miesięcy od rozpoczęcia dbania o włosy. To było to na co czekałam.

Jak podchodzę do tego teraz?

Aktualnie jestem bardziej wyluzowana i świadoma tego co mam na głowie. Głównie świadoma struktury włosów i ich zachowań w deszczową, wietrzną i słoneczną pogodę. Wiem, że bez stylizacji się nie obejdzie, wiem, że tylko systematyczność i wytrwałość w dbaniu o nie, pozwala trzymać je w ryzach. Wiem, że kosmetyki potrafią zdziałać cuda, ale w tym cudzie potrzebne są też nożyczki.

Cienkie włosy są kapryśne, co nie znaczy, że nie do ogarnięcia. Pomyślcie, że przez kilka lat niszczyłyście włosy i po prostu fizycznie nie jest możliwe, aby przez krótki okres czasu je zregenerować. Daję gwarancję, że im dłużej będziecie dbały o włosy tym więcej się o nich dowiecie. Nawet jeśli mimo dbania o nie, nie będzie widać różnicy, to ta różnica przyjdzie z czasem, który jest u każdego inny.

Nie wiem jak to wygląda u Was, ale u mnie w kontekście włosów, ale też porównywania się z innymi, negatywne myśli spływają automatycznie do głowy i mnie przygniatają. Na pewno nie powiem o sobie, że jestem chodzącym szczęściem i od razu mam pozytywną ripostę na dołujące myśli.  Gdy takie myśli napływają, to przez chwilę się im poddaję. Po kilku minutach mówię sobie "hej, Martusiu, czy możesz coś zrobić, by było lepiej?". Analizuję sytuację, odsuwam emocje na bok.


Jeśli nie jestem w stanie zmienić kwestii, która mnie denerwuje, to na co moje dołki, załamki i narzekania? Niestety one sprawią tylko tyle, że czuję się jeszcze gorzej. W takich chwilach odpycham te złe myśli i robię coś miłego dla siebie np. kawę z mlekiem, domowe spa, ładnie się ubieram, czytam pozytywny artykuł, rysuję :). Jeśli mogę coś zmienić - biorę się do roboty. Odpalam komórkę, internet, szukam artykułów i książek, zastanawiam się, podpatruję i podpytuję.

Dlatego nie rezygnuj Karolinko z celu tylko dlatego, że wymaga on poświęcenia, czasu i nie widać efektów od razu. Czas i tak upłynie, a Ty będziesz bogatsza w doświadczenie, a zmiana na którą, czekasz nastąpi. Uwierz mi!


W chwilach zwątpienia piszcie tutaj, bo kto Was zrozumie tak dobrze jak inna Cienkowłosa Włosomaniaczka? :)

Źródła fotografii: [1], [2], [3].